Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 09.10.2015 o rewitalizacji (Dz. U. z dnia 03.11.2015 poz. 1777) rewitalizacja jest to proces wyprowadzania ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych, prowadzony w sposób kompleksowy, poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, skoncentrowane terytorialnie, prowadzone przez interesariuszy rewitalizacji na podstawie gminnego programu rewitalizacji.
Przeobrażenia infrastruktury miejskiej w kierunku nowych, oczekiwanych przez społeczność lokalną funkcji oraz odejście od projektów typowo inwestycyjnych na rzecz wspólnych działań z mieszkańcami i dla mieszkańców – to tylko niektóre aspekty nowego spojrzenia na rewitalizację. Rewitalizacja powinna być kojarzona przede wszystkim z rozwiązywaniem problemów społecznych, a nie tylko z przebudową lub adaptacją budynków, budową nowej infrastruktury, remontami i modernizacjami. W procesie rewitalizacji istotny jest przede wszystkim efekt końcowy, który musi wiązać się z wyprowadzeniem obszarów zdegradowanych ze stanu kryzysu. Może to nastąpić m.in. poprzez poprawę warunków mieszkaniowych, wzrost estetyki przestrzeni publicznych czy też zwiększanie atrakcyjności gospodarczej.
Rewitalizacja służy zwalczaniu ubóstwa, bezrobocia, wykluczenia społecznego i innych problemów społecznych, dotyczących wytypowanych części gminy, w powiązaniu z poprawą warunków do rozwoju gospodarczego (np. nowe miejsca pracy), rozwoju infrastruktury publicznej (np. sieci komunikacji publicznej, dróg i parkingów itp.) oraz poprawy stanu środowiska (np. zwalczanie tzw. niskiej emisji, likwidacja nielegalnych wysypisk śmieci itp.). Dzięki rewitalizacji można poprawić jakość życia i zahamować różne niekorzystne procesy np. migrację zarobkową młodych ludzi poza gminę, degradację obiektów komunalnych, zanieczyszczania środowiska i wiele innych.
Zgodnie z przepisami prawa, rewitalizacją można objąć obszar co najwyżej 20% powierzchni gminy, zamieszkiwany maksymalnie przez 30% ludności.
Zintegrowany proces rewitalizacji może się powieść tylko wówczas, gdy aktywnie uczestniczy w nim lokalna społeczność a także przedsiębiorcy, instytucje kultury czy też organizacje pozarządowe oraz inne zainteresowane podmioty.
Szczególnie ważne jest określenie potrzeb i oczekiwań wobec zmian rewitalizacyjnych, a także problemów i sposobów ich rozwiązania, w które cała społeczność lokalna powinna się zaangażować.
Przyczyny i skutki procesu rewitalizacji wykraczają poza obszar bezpośredniego prowadzenia działań i mają szerszy kontekst społeczny i terytorialny. Z tego powodu przed przystąpieniem do działań rewitalizacyjnych konieczne jest szerokie zbadanie powiązań i zależności pomiędzy obszarem całego miasta, a obszarem kryzysowym wyznaczonym do rewitalizacji.